12:34 Թե ինչպես հայերը գնացի հարս ուզելու: | |
Է. Շ. Բարև Անժել, ես Էդոն եմ: Երևաններումը լավ պաշտոնով տղա եմ: Ես, Կարենը ու Նառան եկել ենք քեզ ասենք, որ քեզ ուզում ենք ուզենք: Ա. Մ. Բարև Էդո ջան, ես Անժելիկան եմ՝ 35 տարեկան, քաղաք Բեռլին: Կ.Ա. Էդո՜ այ Էդո, հլա էս պառավին ասա՝ մազերը որտեղա ֆենել: Է. Շ. Աղչի լյավ էլ պահպանվել ես հա: Բա մազերդ որտեղ ես ֆենել՞: Ա. Մ. Էդուլիկ ջան քուրսա ֆենել: Կ.Ա. Աղչիիիի՜՜՝ մեռածը քուր էլ ունի է: Էդո սրան դու ես ուզում, քրոջը ես ու դառնում ենք բաջանաղներ: Ն.Կ. Տղանյեեեեեր՜ ես այստեղ եմ, խելոք մնացեք: Ա.Մ. Ժողովուրդ ճաշը գազի վրայա, Էդո ձեռս թող գնամ խառնեմ էլի կգամ: Ն.Կ. Անժելիկա ջան, հարս ջան, դու կանգնի ստեղ, ես հեսա գնամ խառնեմ գամ: Կ.Ա. Նառաա՜՜՜ թե կարաս 4 հատ էլ կոֆե բեր, մեր հարսի հետ խմենք: Է. Շ. Անժել ջան դու սպասի հեսա Նառան կգնա կխառնի ու մի հատ էլ համով կոֆե կբերի ծանոթության համար մի-մի բաժակ խմենք: Ա. Մ. Վայ վայ ինչ եք ասում, Նառա ջան դու նստի ես հեսա արագ-արագ վազելով ճաշը խառնեմ գամ: Կ. Ա. Էդո տենում ես իսկական հայկական հարսա, բախտ ունես էլի, բախտ: Է. Շ. Կարեն սպասի մի տեսնեմ սրա մերն ու հերը ինչի տեր են: Անժել այ Անժել բալա ձերոնց ձեռը գործ մործ կա՞ Ա. Մ. Հա պապաս շուկայում միրգա ծախում, մամաս էլ՝ դայակա: Կ.Ա. Էդո էս ինչա ասում՞: Ասումա պապաս մամայիս դայակումա՞: Է. Շ. Արյա Կարեն հազար ասցի անգելերեն սովորի, ասումա. «Մամաս լիքը խանութներ ունի, պապաս էլ՝ գործարանի տերա: Կ.Ա. Ինչ էլ լավ տեղից բռնիր Էդո: Բախտ ունես էլի հո զոռով չի: Ն.Կ. ՏՂանյեր,. Տղանյեեր՜ հանգստացեք, թող մեր հարսը գնա մի հատ կոֆե դնի տեսնենք լավա սարքում: Էդո բաց թող ձեռը թող գնա: Է.Շ. Կարեն Նառան ճիշտա ասում: Անժելիկո դե գնա կոֆե դիր արի, մենք ստեղ կանգնած ենք: Հեսա Կարենին էլ ուղարկեմ գնա դերբի բերի | |
|
Մեկնաբանություններն ընդամենը՝: 0 | |